Koningsdag

Zaterdag 26 april 2014: zoals afgelopen jaren ontvluchten we ook dit jaar de stad. 's Middags fietsen we de duinen in om te kijken of de jaarlijkse Krooneend al in zijn plas terug is. Er is weinig te zien, maar het wemelt van dikkopjes vlak aan de oever. Wandelend horen we overal Nachtegalen fluiten, en het is warm genoeg voor de vlinders. Oranjetipjes, hoe passend op deze dag! De vogels zijn heimelijk, er wordt al druk gebroed. Op een zandpad wentelt een Hazelworm zich in de zon.
E. vangt wat beweging op in een struik, een dame Goudvink verschuilt zich voor blikken. Naderhand zie ik haar man open en bloot in een kaal boompje, maar hij waant zich onbespied. Boven de bomen vliegen twee Buizerden, de een maakt de ander het hof, vouwt de vleugels en duikt als een Slechtvalk naar beneden. Nieuwsgierig loopt E. van het pad af, op ontdekkingsreis naar Nachtegalen, en als hij niet terugkomt wandel ik  naar de fietsen. Onderweg word ik ingehaald door drie fietsers met bepakking, een van de meisjes stapt af om haar fiets de heuvel op te duwen. Als ik ze weer tegenkom vraagt ze of het fietspontje nog wel gaat. Pontje? De pont over het Noordzeekanaal bedoelt ze. De moeder met de meisjes heeft als doel Vlieland. Hopelijk blijft het mooi weer.
Als ik na wat omwegen een half uur later bij de fietsen kom, komt E. net van de andere kant aangelopen. Hij was in slaap gevallen.

Baltsende Buizerd

Bont zandoogje

Buizerd

Vrouwtje Goudvink

Hazelworm

Oranjetipje

Sint Jacobsvlinder

Pagode in polder IJdoorn

Vrijdag 11 april 2014: onderweg naar Waterland, ik moet het nieuwe vogelkijkpunt in polder IJdoorn nog steeds voor het eerst bezoeken, doe ik nog even het Zeeburgereiland aan, in de hoop op Slechtvalken. Tot mijn verbazing zie ik aan de oever van het water, het IJ, een hele rij nieuwbouwhuizen staan, sommige al klaar, andere met de vlag in top: pannebier!, en sommige kavels nog onbebouwd. Dat is snel gegaan. Ik betrap een Witte kwikstaart, en later aan het water nog een stelletje. En mijn eerste Boerenzwaluw van dit jaar. Hij laat zich maar moeilijk op de foto zetten bij zijn razendsnelle wentelingen door de lucht. Over de brug kies ik de weg door de polder richting Ransdorp, roepende Grutto's en Kieviten begeleiden mijn tochtje. Een Buizerd spiraalt steeds hoger. Voorbij Ransdorp wordt het stiller. De wieken van de windmolen van IJdoorn zijn er tijdens een storm vanaf gewaaid, als je maar lang genoeg wacht gaat de afbraak vanzelf. Het was toch al onduidelijk waarom hij er eigenlijk stond, aan het einde van de Durgerdammerdijk. Via het dijkpad, dat tijdens natte tijden alleen begaanbaar zal zijn met laarzen aan, bereik ik het betonplatenpad naar het vogelkijkpunt dat toegankelijk zou worden voor rolstoelers. Hoe die over het dijkpad komen moeten ze zelf uitvinden. Het kijkpunt is niet geheel volgens de maquette gebouwd, en is veel te open waardoor de Kluten die vlakbij in het plas-dras gebied foerageren zich terugtrekken, hoe voorzichtig ik de plas ook nader. De bank zit heerlijk en ik blijf een poos. Er zitten, buiten de tachtig Kluten, veel Grutto's en Bergeenden, en ook komen twee Kleine plevieren en een Bontbekplevier aanvliegen. Het is een mooi plekje.
Als ik wegga blijf ik toch. Er duikt een Blauwborst in het kleine strookje overgebleven riet en hij begint te jubelen.

Boerenzwaluw

Witte Kwikstaart

Grutto

Vogelkijkpunt IJdoorn als maquette

Bergeenden, Kemphanen, Grutto, Kievit, Wintertaling

Kleine plevieren

Kluten

Kokmeeuw

Tureluur

Blauwborst

Oostwaarts

Woensdag 9 april 2014: de eerste vogel waarvoor ik afstap is de Kleine Mantelmeeuw. Aan de Valentijnkade staan zijn poten mooi geel te wezen in de zon. Langzaam fietsend luister ik naar alle vogelgeluiden, het is duidelijk lente. Over de Nesciobrug neem ik een andere route dan normaal, vlak langs het kanaal. Turkse tortel, Groenling en, verrássing!, IJsvogel. Hij verschijnt niet voor de lens. Dertig jaar geleden liep ik voor het eerst over de gifbelt die de Diemerzeedijk heet, nu is hij afgedekt en opgenomen in het groengebied van het Diemerpark. De vogels vinden het allemaal best, er zitten heel wat soorten, zelfs voor de relatief zeldzame Buidelmees is het een geschikt terrein. Verder oostwaarts fietsend kom ik bij de Vijfhoek, daar stap ik af en ga ik lopen. Het is zompig, al na één regendag. Ook daar zie ik een IJsvogel, op een voor mij onverwachte plaats. De rollende roep van Dodaarzen gaat over het water. Op sommige plekken lijkt het wel de markt, horen en zien vergaat je. Even kijken naar het haviksnest, er wordt gebroed zie ik, gauw weer weg. Op de bovenste punt van de Vijfhoek, het Werkeiland, ga ik op het bankje zitten om mijn boterhammen op te eten met uitzicht op het IJmeer. Wat ik eigenlijk nooit doe doe ik nu wel: een groep eenden op zeker 400 meter nauwkeurig bekijken door mijn kijker, en zowaar heb ik beet: een Zomertaling!
Vandaag is de dag van de Dagpauwogen, en de eerste Kleine Karekiet van dit jaar in dit gebied hoor ik vlakbij de energiecentrale.

Kleine Mantelmeeuw

Turkse Tortel

Groenling

Grauwe Gans

Kuifeenden

Tjiftjaf

Fitis (ik hoorde hem zingen)

Rietgors

Havik

Grote Zilverreiger

Zomertaling (met witte kopstreep)

Zwartkop

Dagpauwoog, oude lichting

Gehakkelde aurelia

Konijn

Fazant