Vrijdag 31 januari 2014: prinses Beatrix is jarig, na wat rekenwerk kom ik uit op 76 jaar. Vanavond moeten we naar huis, maar we willen niet. We gaan weer Goudvinken zoeken. Buiten lijkt het lente. Als ik het geluid van de Zwarte Mees afspeel op mijn telefoontje om het me in te prenten, begint er in het echt ook eentje volop te zingen, vlak boven mijn hoofd. Hij voelt zich aangesproken. In het valleitje zijn weer Goudvinken en Kepen, net als gisteren. De Kramsvogels alarmeren met hun rauwe roep. Als we teruglopen naar de fietsen komen we een schaapherder tegen, in dienst bij het PWN zo te zien. Een schaapshond drijft de kudde bijeen, een andere blaft zijn keel schor in de auto van de herder, hij zit in een bench maar wil ook zijn werk doen.
Op het strand, we kunnen nog geen afscheid nemen, spelen vijf mannen jeu de boules.
Rutger Kopland - Mens en Schaap
De mensen denken dat wij hier in de verte
een kudde schapen zijn — ze denken maar,
wij zijn niet eens wij, we hebben geen woorden
voor onszelf, we leven nog in de tijd hiervoor,
toen de mens nog schaap was, nog alleen
gras sprak, lucht las, water schreef.
[uit
Geduldig gereedschap, 1983]
 |
| Buizerd |
 |
| Zwarte mees |
 |
| Fopelfenbankje? |
 |
| Goudvink |
 |
| Roodborst |
 |
| Wintertalingen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten