Nu loop ik alleen. Graspiepers overal, en jagende Bruine Kiekendieven, die ik nog nooit in zo'n grote hoeveelheid ben tegengekomen. De Blauwe Kiekendief laat het daarentegen afweten, het gaat slecht met de populatie.
Er komt mij iemand tegemoet die terug moet naar het huisjespark, haar auto is door de plaatselijke garagist niet reparabel bevonden. Als hij rijdt rijdt hij, maar als hij stilstaat is het de vraag of hij nog start. Lastig op de boot als die straks aanmeert in Harlingen.
Het luchtalarm gaat af, er zit een duidelijke opbouw in het sirenegeluid. Nog een uur, dan moet ik naar de haven. Net onder een duintopje zit ik met de rugzak als steuntje uit de wind in de zon tussen het helmgras. Geen vogel te zien, ik doezel wat.
Terug bij de auto verwissel ik mijn bergschoenen voor gewone. Ik wil wegrijden, maar heb geen sleutel. Rustig blijven. Ik zoek een paar minuten, op de grond, in diverse tassen, op de bijrijdersstoel die vol ligt. Dan zie ik hem liggen, tegen de rugleuning van mijn eigen stoel.
In Harlingen mag ik als eerste van de boot.
Bruine Kiekendief |
Graspieper met voer |
Roodborsttapuit in landschap |
jonge Roodborsttapuit |
Heartbreak Hotel |
Afscheid, maar toch zeker tot een volgende keer. Prachtige foto's weer.
BeantwoordenVerwijderenTot mijn schande moet ik bekennen dat het al weer even gelden is dat ik je blog heb gelezen , maar nu wel heerlijk genoten van je mooie foto's :)
BeantwoordenVerwijderen