Gierzwaluwen

Vrijdag 18 juli 2014: gisteren hebben we mijn schoonvader begraven, op een mooie zonnige en warme dag, op een zonnige begraafplaats waarvan het oudste deel helemaal was ingezaaid met wilde bloemen. Alleen een mannetjesvink heb ik gezien, in het theehuis waar op mijn schoonvaders leven werd gedronken. Hij was geheel gewend aan mensen.
Vandaag sta ik op het balkon helemaal boven, en zie een grote groep enthousiaste gierzwaluwen boven de kolonie langsgieren, steeds weer, ik schat dat er dertig zijn. Als het goed is zitten de jongen nog in de nesten. Gek eigenlijk dat "je in de nesten werken" zo'n negatieve betekenis heeft, de jongen zitten er in ieder geval goed.
Nu ik dit schrijf, het is avond, hoor ik ze weer roepen, de giertjes. Ze zijn er nog heel even.

Gierzwaluwen

(Cypselus Apus)
----------------
"Zie, zie, zie,
zie! zie! zie!
zie!! zie!! zie!!
zie!!!"

tieren de
zwaluwen,
twee- driemaal
drie,
zwierende en
gierende:
"Niemand, die...
die
bieden de
stiet ons zal!
Wie, wie? Wie??
Wie???"

Piepende en
kriepende
zwak en ge-
zwind;
haaiende en
draaiende,
rap als de
wind;
wiegende en
vliegende,
vlug op de
vlerk,
spoeien en
roeien ze
ringsom de
kerk.

Lege nu
zweven ze, en
geven ze
bucht;
hoge nu
hemelt hun'
vlerke, in de
lucht:
amper nog
hore ik ... en,
die 'k niet en
zie,
lijvelijk
zingen ze:
"Wie??? Wie?? Wie?
wie ... "

Guido Gezelle
25 mei 1897